Zelfklevende etiketten worden veel gebruikt in de logistiek, detailhandel, voedselverpakkingsindustrie en andere sectoren vanwege hun gebruiksgemak en sterke kleefkracht. In de praktijk komt het echter vaak voor dat etiketten loslaten of dat er lijmresten achterblijven, wat het uiterlijk en de gebruikerservaring van het product beïnvloedt. Dit artikel analyseert hoe het probleem van de kleefkracht van zelfklevende etiketten kan worden vermeden vanuit drie oogpunten: het principe van de kleefkracht, beïnvloedende factoren en oplossingen.
1. Kleverigheidsprincipe van zelfklevende etiketten
De kleefkracht van zelfklevende etiketten hangt voornamelijk af van de kleefkracht van de etiketten. Kleefstoffen zijn meestal gemaakt van materialen zoals acryl, rubber of siliconen, en hun hechting wordt beïnvloed door factoren zoals temperatuur, vochtigheid en het oppervlaktemateriaal. De ideale kleefkracht zorgt ervoor dat het etiket na het lamineren stevig vastzit en er geen lijmresten achterblijven bij verwijdering.
2. Belangrijkste factoren die de plakkerigheid beïnvloeden
Oppervlaktemateriaal: Oppervlakken van verschillende materialen (zoals plastic, glas, metaal, papier) hebben een verschillend adsorptievermogen voor lijm. Gladde oppervlakken (zoals PET en glas) kunnen leiden tot onvoldoende hechting, terwijl ruwe of poreuze oppervlakken (zoals golfkarton) overmatige lijmpenetratie kunnen veroorzaken, waardoor er lijmresten achter kunnen blijven bij verwijdering.
Omgevingstemperatuur en luchtvochtigheid: Hoge temperaturen kunnen ervoor zorgen dat de lijm zacht wordt, waardoor het etiket verschuift of loslaat; lage temperaturen kunnen de lijm broos maken en de kleefkracht verminderen. Overmatige luchtvochtigheid kan ervoor zorgen dat het etiket vochtig wordt, wat de hechting beïnvloedt.
Verkeerde keuze van het type lijm: Permanente lijm is geschikt voor langdurig gebruik, maar laat gemakkelijk lijmresten achter bij het verwijderen; verwijderbare lijm heeft een lagere viscositeit en is geschikt voor kortdurend gebruik.
Druk en methode voor het etiketteren: Als de druk tijdens het etiketteren onvoldoende is, kan het zijn dat de lijm niet volledig in contact komt met het oppervlak, waardoor de kleefkracht wordt beïnvloed. Door te hard knijpen kan de lijm overlopen en bij het verwijderen achterblijven.
3. Hoe voorkom je dat de etiketten loslaten of lijm achterlaten?
Kies het juiste type lijm:
Permanente lijm is geschikt voor langdurige bevestiging (bijvoorbeeld op etiketten van elektronische producten).
Verwijderbare lijm is geschikt voor kortdurend gebruik (zoals reclame-etiketten).
In bevroren omgevingen moet lijm worden gebruikt die bestand is tegen lage temperaturen. In omgevingen met hoge temperaturen moet hittebestendige lijm worden gebruikt.
Optimaliseer het etiketteringsproces:
Zorg ervoor dat het te bedrukken oppervlak schoon, droog en vrij van olie is.
Gebruik de juiste druk om de lijm gelijkmatig te verdelen.
Druk na het etiketteren nogmaals goed aan om de hechting te verbeteren.
Beheer de opslag- en gebruiksomgeving:
Bewaar etiketten niet in omgevingen met een hoge temperatuur, hoge luchtvochtigheid of extreem lage temperaturen.
Nadat u de etiketten hebt aangebracht, laat u ze in een geschikte omgeving uitharden (bijvoorbeeld 24 uur bij kamertemperatuur).
Testen en verificatie:
Voer voor gebruik op grote schaal kleine batchtests uit om de plakkerigheid in verschillende omgevingen te observeren.
Kies etiketmaterialen die passen bij de ondergrond, zoals PE, PP en andere speciale materialen waarvoor speciale lijm nodig is.
Het probleem van plakkerigheid van zelfklevende etiketten is niet onvermijdelijk. De sleutel ligt in de juiste keuze van het type lijm, het optimaliseren van het etiketteringsproces en het beheersen van omgevingsfactoren. Door middel van wetenschappelijke tests en aanpassingen kan het fenomeen van loskomen van etiketten of lijmretentie effectief worden verminderd en kunnen de betrouwbaarheid en esthetiek van productverpakkingen worden verbeterd.
Geplaatst op: 16 mei 2025